Forum portalu pecherz.pl

Tytułem wprowadzenia: zakładam ten wątek w wyniku dyskusji jaka wywiązała się w dziale: Co mi jest?, w temacie użytkownika kaloryfer, strona 7 i n.

Nie chcąc zaśmiecać pozostałych wątków, a także nie znajdując odpowiedniego, już istniejącego, zdecydowałam się na założenie tego.

Być może nikogo to nie obejdzie, ale chciałam wyrazić swoją opinię na temat forum. Dowiedziałam się z niego wielu pożytecznych rzeczy, a także rozwiązałam wiele problemów. Poznałam kilka wartościowych i sympatycznych osób (rozmawiając tu, poprzez maile, a nawet w cztery oczy). W swoim czasie znalezienie tego miejsca było dla mnie źródłem najlepszych i najcenniejszych informacji na temat leczenia oraz lekarzy. Nadal na nie zaglądam, mniej się udzielam, ale jednak jestem aktywna. Na początku jednak to forum było dla mnie czymś jeszcze. Było miejscem, gdzie czułam się bezpiecznie, mogłam liczyć na wsparcie psychiczne, współczucie, zrozumienie. Nawet wtedy, gdy zadawałam tony idiotycznych i nierzadko powtarzających się pytań, gdy się z kimś spierałam lub żaliłam jak to u mnie tego czy innego dnia jest lepiej lub gorzej. Nie chcę się rozwodzić nad tym, że w rezultacie ta pomoc i wsparcie działała na moją korzyść do pewnego momentu, a później już niekoniecznie (mam na myśli fakt, iż zżycie się z tym wszystkim nie pozwalało mi nawet na chwilę odpocząć od mojego problemu, co niestety z perspektywy czasu oceniam niekorzystnie), bo chodzi mi o co innego. Po pewnym czasie na forum coraz częściej zaczęło dochodzić do niepotrzebnych spięć, zarówno na linii użytkownik-użytkownik, jak i użytkownik-administrator (Karolino, mam nadzieję, że się nie gniewasz za takie oficjalne traktowanie, ale dla niektórych jesteś administratorem, a dla innych Karoliną, a chciałabym, żeby przekaz dla wszystkich był czytelny ). Niekiedy również rozwiązywanie tych konfliktów ma charakter radykalny, niepotrzebnie (w mojej ocenie oczywiście) nasycony prawniczą terminologią - zwyczajnie nie brzmi to przyjaźnie. Nie rozumiem też tła tych konfliktów - dlaczego w ogóle ludzie spieracie się o to co jest najlepsze a co najgorsze (mam tu na myśli metody leczenia, leki, etc.)? Przecież to jest dość absurdalne. Każdy przypadek jest inny, a żadne z nas (z tego co jest mi wiadome) nie jest lekarzem lub chociaż weterynarzem czy farmaceutą, laborantem albo cokolwiek co koło tego leżało. To co dla jednego okaże się strzałem w 10 dla innego może być kompletną klapą, ale to chyba wszyscy wiemy. Szanujmy się nawzajem i jak już ktoś idzie jakimś tropem, podejmie jakąś decyzję, to albo wspierajmy, ewentualnie wyraźmy swoją opinię subtelnie, albo milczmy zamiast komuś dokręcać śrubę dla podkręcenia własnego ego (sic!). Większość tego typu wypowiedzi może wywołać średnio sensowne dyskusje na temat przeróżnych metod leczenia - jeden powie fagi tak, a inny nie bo to ogromna kasa, nie pomogło; jedne powie - jest IC, trzeba leczyć, a za chwilę okazuje się, że nie ma IC i trzeba leczyć co innego i tak można mnożyć przykłady. Także możemy się w tym babrać, tylko nie wiem po co to komu jest potrzebne. Chyba tylko tym ludziom, którym daje to jakąś satysfakcję z bycia omnibusem przez internet, ale zakładam, że takich osób jednak tu nie ma. Ja wiem, że to nie jest forum wsparcia psychologicznego czy czegokolwiek w tym rodzaju, ale nie trzeba się od razu kopać. A jak ktoś się kłóci, to niech się kłóci - robią to w swoich wątkach, na własną odpowiedzialność, nie przesadzajmy z tą dyscypliną. Myślę, że z tych powodów niejedna osoba opuściła to miejsce.
Jest to mój pierwszy tego typu post pozostawiony na jakimkolwiek forum, pewnie z uwagi na to, że jest mi bliskie. Z natury nie jestem osobą, która lubi pisać takie rzeczy, więc uprzedzam wcześniej przed potraktowaniem mnie jako osoby, która nie ma nic lepszego do roboty.
Chciałabym tylko żeby klimat nie była taki kwaśny. Nie podchodzę do tego lekceważąco, ale też nie oczekuję odpowiedzi.