Forum portalu pecherz.pl

Może chodziło o to? http://www.food-info.net/pl/e/e234.htm i tu też jest wzmianka http://www.sciaga.pl/tekst/32096-33-barwniki_przeciwutleniacze_zag_szczacze_i_konserwanty

Raz, że to, co kupujemy w sklepie to NIE jest "ser żółty". Dwa, że nie ma czego żałować - i tak sam cholesterol i mnóstwo, mnóstwo kalorii. Z mięsem jest tylko gorzej - znowu cholesterol, antybiotyki, hormony i leki psychotropowe pchane w zwierzęta w co bardziej "humanitarnych (o zgrozo...) rzeźniach.

To, że sok X kosztuje 2x więcej od soku Y oznacza tylko tyle, że sok X jest droższy. To tak nie działa, że droższe = lepsze i zdrowsze. No, chyba, że masz certyfikat, zaświadczenia i nie wiadomo co jeszcze na temat drogi jaką przeszło mleko zanim stało się Twoim serem. Tak dobrze (w powszechnym obiegu) to narazie jest tylko z jajkami - tak wynika z moich poszukiwań (sera i tak nie jem, podpuszczka).

Paranoją jest to, że sery żółte chodzą w sklepach po 8 zł za kg kiedy do produkcji 1 kg sera potrzeba 12 l mleka. Tak naprawdę jeśli wprost do sera nie dorzucą E234 to jeszcze nie ma powodu do radości - wcześniej krówka pałaszowała paszę pełną innych kwiatków. Ciekawe który ser żółty leżakuje dzisiaj 2 lata, haha. Zmiana produkcji wymusza zastosowanie innych środków przeciw psuciu się żywności, niestety.

Ja tam za bardzo w jedzenie nie wierzę. Te sery za 8 zł i inne tanie produkty są w sklepach dlatego, że ludzie je kupują. Część nie stać na droższe, inni sądzą, że różnice w jakości są za małe w porównaniu do dużej ceny. Ale weźmy takie USA, gdzie jedzenia jest masa - pełno fast foodów, GMO i wiele innych wymysłów, ale jakoś tam nie ma zwiększonej zachorowalności na choroby (a ludzie  są nadzwyczaj szczęśliwi i dobrze czują się), pomijając cukrzycę, miażdżycę, otyłość. Choć z tymi cywilizacyjnymi chorobami to może wydawać się dziwne, bo tam praktycznie wszyscy jedzą takie jedzenie, a choruje tylko jakiś tam procent - przeważnie ci ludzie, którzy przesadzają z jedzeniem - objadają się itp.. Ale przecież jedząc zdrowo także można być otyłym. Wszystkie wegetarianki, które znam to są osoby otyłe. Nie jedzą one mięsa, ale spożywają inne produkty w nadmiarze.

Podsumowując. Myślę, że wystarczy nie przesadzać - nie być niedożywionym i nie objadać się plus aktywność fizyczna. W życiu i tak nad zbyt wieloma sprawami zastanawiamy się, to nie ma co dodatkowo tracić czasu na to czy zjadło się dwa plasterki sera w tygodniu czy kilogram . Zdrowe jedzenie może i poprawia samopoczucie, ale dość słabo w porównaniu z innymi sprawami i nie wiem czy jest sens w to "bawić się", bo zachodu z tym trochę jest. Skuteczniej poprawiają samopoczucie (i życie): partner/partnerka, rodzina, przyjaciele, dobra praca, jakieś hobby (pomijam, że czyimś hobby może być jedzenie ), sport, itp., itd..

O aspartamie przeczytałam dziesiątki wyników badań spośród których przeciwko niemu przemawiało jedno - z lat, bodajże, '50, prowadzone na szczurach. Co nie przeszkadza mi go unikać, póki mam wodę nie potrzebuję żadnych lightów. O najczęściej stosowanych dodatkach można przeczytać, że dla alergików i astmatyków są groźne - fakt, ale tego nie uwzględniam w swoim kontekście. Kiedy mam do wyboru dwa produkty spośród których jeden twarożek ma sorbinian potasu (bardzo dużo, wszystkie w Lidlu, np.) i taki, który go nie ma - wezmę ten drugi. Niestety, odnoszę wrażenie, że coraz rzadziej mam wybór. Zresztą, mają prawo do tajemnicy handlowej i tak naprawdę na 100% nie wiemy co jemy bo nie uwzględniają wszystkiego w składzie. Choćby ten antybiotyk. Co rusz są jakieś afery, w zeszłym tygodniu nawet czytałam, że znowu jakiś dyskont radośnie sprzedaje nabiał upchany czymś paskudnym, nie racząc tego uwzględnić na opakowaniu.
Jeśli w produkcie znajduje się tłuszcz utwardzony, to muszą to sprecyzować.

Nie odpowiada mi sposób produkcji wyborów serożółtopodobnych bo nie są serami, znakomitą część tłuszczu zastępuje się tłuszczami roślinnymi utwardzonymi (dzięki temu można biec na promocję 7,99), dodaje się antybiotyki i obowiązkowo konserwant, zwykle lizozym z jaj (niech zgadnę czy od wolnowybiegowych czy klatkowych?). Póki co słuchy o prowadzeniu równie paskudnych praktyk na twarogach do mnie nie dotarły więc sobie nie żałuję. Ma podpuszczkę, konserwant, emulgator lub barwnik - nie biorę. Zawsze wybieram najniższą zawartość tłuszczu.

W najbliższym czasie nie zapowiada się, niestety, ani żebym została Billem Gatesem i zaopatrzała się od śniadania po kolację w Eko Sklepach, ani żebym mogła założyć własną farmę. Przed potencjalnym rakiem i tak by mnie to zresztą nie ustrzegło. Żyję w 21 wieku, w obrzydliwym mieście w GOP, ciągle jestem narażona na stres, dym tytoniowy, zanieczyszczone powietrze, promieniowanie UV. Co mogę, to robię.

PS BMI mam dobre.

A propos pomidora - jadłam 11 lat temu na Ukrainie taki z własnej, dziewiczej produkcji. Pomidor miał smak keczupu. Nasze tzw. własne pomidory dalej smakują wodą, nieco mniej rozrzedzoną niż kupne, ale wodą. A te ukraińskie smakowały jak keczup.

Ja pamiętam nie tylko inny smak jabłek - przede wszystkim smak, bo to obecne to też jakaś woda z przetartym papierem - ale skoro łapię się na górną granicę gierkowskiego syfu, to pewnie też nie wiem . Aczkolwiek pamiętam dziesiątki gatunków jabłek, które zbierało się - jedne po drugich - przez kilka miesięcy; a na końcu były te zimowe, co to mogły przetrwać w piwnicy.

Mnie się udało nastawić mleko na zsiadłe, ale może ta żelatyna jakoś potrafi. Natomiast jak robię jogurt własny, to on najpierw wygląda jak zsiadły i nie przypomina konsystencji tych kupnych.

A widzisz skład tych serów? Czy są zafoliowane przez producenta czy sprzedawane na wagę? Bo produktów na wagę (poza roślinami oczywiście) nie kupuję ze względu na to, że to:
http://www.youtube.com/watch?v=9zJoRwtp79U jest codziennością każdego sklepu.

Sonju, o parówkach mówić nie trzeba, wystarczy, że wpiszesz w youtube albo google, dowolny reportaż powinien Cię przekonać, że trzeba to czymś zastąpić. MDOM to prawdopodobnie ich najmniejszy problem. Napisałaś o cholesterolu - tutaj jest go dopiero pod dostatkiem.

Odnośnie chudnięcia. 3 lata temu przeszłam ze śmieciowego jedzenia na jedzenie przemyślane. Dodam, że , delikatnie mówiąc, też jestem niezamożna i niestety są to produkty z normalnych sklepów, ale przeanalizowane i optymalnie dobrane. Byłam piekielnym łasuchem, mogłam zjeść tabliczkę czekolady za jednym zamachem jak batona, słodziłam herbatę, białe pieczywko itd. Z dnia na dzień rzuciłam to w kąt i w rok schudłam 16 kilogramów. Waga się utrzymuje mimo, że przyznaję - mam słabość do pizzy i bez ogromnych wyrzutów sobie czasem pozwalam (i to byłby koniec moich szaleństw, teraz po skosztowaniu czegoś słodkiego mam mdłości). Także po swoim doświadczeniu sądzę, że kluczowe jest odrzucenie słodyczy.

Moja mama nie zwraca wielkiej uwagi na zdrowe odżywianie, ale po 1,5 roku pracy w branży spożywczej nie jada już ryb (które w pakowalni ścielą się na podłodze a po nich przechodzą hordy pracowników w kaloszach; są wielokrotnie zamrażane i odmrażane) i nic paczkowanego. Teraz pracuje w Realu i tam metody z filmiku (łącznie z odkrawaniem pleśni, mówię też o wędlinach i mięsie) są normalnym początkiem każdej dniówki. Albo surówki na wagę - są to surówki z kubków, które się przeterminowały. Przykłady można mnożyć. Moim osobistym "hitem" jest Biedronka, gdzie zdecydowanie więcej niż połowa produktów, których stamtąd próbowałam była zepsuta chociaż data przydatności do spożycia była jeszcze daleka.

Sonja, a jaku Ciebie insulina i alergie? Ja zaczęłam tyć i nie chudnąć, jak siadła mi insulina i doszła HIT.

A co do słodkości: ostatnio robię taki sernik:

1. 1 kg twarogu mielonego (ja biorę najchętniej ten z Lidla, bo 3% tłuszczu tylko i się nie rozpada).
2. 6-7 jaj
3. 2-3 łyżki naturalnego miodu, aromat waniliowy albo zamiast obu - stewia płynna waniliowa (stewia ma zerowy indeks glikemiczny, a kupuję taką, co ma stewię, wodę, glicerynę i naturalny aromat, to chyba nie jest źle, za to nie ma posmaku ziołowego).

Ser miksuję, dodaję żółtka i pozostałości. Pianę ubijam na sztywno (BEZ cukru). Dokładam do masy, mieszam łychą. Wlewam do foremek (bez tłuszczu i mąki - ja mam teraz silikony, to bez niczego, ale jak miałam zwykłe - wykładałam gołą blachę pergaminem i na to wlewałam masę). Piec - temperatura ok. 160 stopni (albo 4 w piekarniku kilkustopniowym) ok. 60-80 minut (zależy od formy; aż do wyschnięcia, na ostatnie 5 minut można ciut podkręcić ogień, jak ktoś nie lubi bladych wypieków). To jest zmodyfikowana paleo (bo bez sztucznych dodatków) wersja Dukanowego sernika.

Bez podkładu, bo podkład niezdrowy. A taki serniczek można zapychać prawie do woli - w białym serze jest wapń i magnez, tyle tylko, że użyte do niego jaja to tygodniowa norma. Ale wychodzi mi jedna forma taka o średnicy dużego talerza (obiadowego) i taka foremka jak chlebek kwadratowy. Uprzedzam, ustrojstwo pięknie wyrasta i po zgaszeniu ognia (bez otwierania piekarnika, ofkors), natychmiast opada .